obok siebie

См. также в других словарях:

• obok — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje położenie lub dzianie się czegoś w niewielkiej odległości, po prawej lub lewej stronie czegoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obok — 1. «przyimek łączący się z dopełniaczem, oznaczający» a) «znajdowanie się czegoś lub dzianie się w bezpośredniej bliskości, po prawej lub lewej stronie tego, co oznacza rzeczownik» Położyć łyżkę obok talerza. Siedzieć obok żony. Lampa stała obok… …   Słownik języka polskiego

• przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… …   Słownik języka polskiego

• burta — ż IV, CMs. burtarcie; lm D. burt 1. «boczna ściana, bok albo górna krawędź łodzi, kadłuba statku, okrętu» Lewa, prawa burta. Woda przelewa się przez burtę. Fale tłuką o burty. ∆ Burta w burtę «określenie położenia dwóch statków stojących obok… …   Słownik języka polskiego

• kontrafałda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kontrafałdałdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} fałda w tkaninie zrobiona z dwóch złożonych obok siebie fałd, zwróconych do siebie lub od siebie kantami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprasować kontrafałdy w spódnicy. Ułożyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …   Słownik języka polskiego

• zajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zajmowaćmuję, zajmowaćmuje, zajmowaćany {{/stl 8}}– zająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zajmowaćjmę, zajmowaćjmie, zajmowaćjmij, zajmowaćjął, zajmowaćjęli, zajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cewa — ż IV, CMs. cewie; lm D. cew techn. «wąski bęben z tarczami o dużej średnicy, na którym zwoje liny nawijają się na siebie, a nie obok siebie (np. w maszynie wyciągowej); bobina» …   Słownik języka polskiego

• dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… …   Słownik języka polskiego

• dualizm — m IV, D. u, Ms. dualizmzmie, blm 1. «istnienie obok siebie dwóch odrębnych zjawisk, tendencji, zasad, pierwiastków; dwoistość» ∆ fiz. Dualizm falowo korpuskularny «właściwość materii polegająca na ujawnieniu się w pewnych doświadczeniach jej… …   Słownik języka polskiego

• gniazdowy — przym. od gniazdo (zwykle w zn. 1, 3, 7) a) w zn. 1: Skupiska gniazdowe kormoranów. ∆ łow. Ptak gniazdowy, zwierzę gniazdowe «ptak, zwierzę przebywające stale w miejscu urodzenia» b) w zn. 3: Gniazdowe występowanie pleśni, grzybów. ∆ agr.… …   Słownik języka polskiego